2507 ให้ยกเลิก พระราชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่า พุทธศักราช 2481 พระราชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่า (ฉบับที่ 2) พุทธศักราช 2496 พระราชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่า (ฉบับที่ 3) พุทธศักราช 2497 และได้กำหนดไว้ในบทเฉพาะกาล มาตรา 36 แห่งพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ. 2507 ให้ป่าคุ้มครองเป็นป่าสงวนแห่งชาติตามพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ. 2507 ดังนั้น ปัจจุบันนี้จึงไม่มีป่าคุ้มครอง แต่มีเพียงประวัติหรือข้อเท็จจริงว่าบางพื้นที่ซึ่งปัจจุบันเป็นป่าสงวนแห่งชาติ อุทยานแห่งชาติ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เขตห้ามล่าสัตว์ป่า หรือเขตปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรมบางแห่ง ฯลฯ (แล้วแต่กรณี) เคยเป็นป่าคุ้มครองมาก่อนเท่านั้น เมื่อมาตรา 36 แห่งพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.
ศาลากลางจังหวัด ข. ที่ว่าการอำเภอในท้องที่ ค. ที่ทำการกำนันในท้องที่ กับที่สาธารณสถาน และที่ชุมชนแห่งตำบลที่ป่าคุ้มครองนั้นอยู่ เมื่อ พ. 2497 รัฐบาลมีนโยบายที่จะรีบดำเนินการคุ้มครองและสงวนป่าในท้องที่จังหวัดต่างๆให้เสร็จสิ้นไปโดยด่วน และพิจารณาเห็นว่าการกำหนดป่าใดให้เป็นป่าคุ้มครอง ซึ่งออกเป็นพระราชกฤษฏีกา ยังไม่เป็นการรวดเร็วทันเหตุการณ์ สมควรให้ดำเนินการเปลี่ยนเป็นการ ออกกฏกระทรวง เพื่อให้การกำหนดป่าคุ้มครองรวดเร็วขึ้นจึงได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมกฏหมายว่าด้วยการคุ้มครองและสงวนป่า โดยตราพระราชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่า (ฉบับที่ 7) พ. 2481 และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน "มาตรา 7" การกำหนดป่าใดให้เป็น ป่าคุ้มครอง ให้ออกเป็น กฏกระทรวง และประกาศในราชกิจจานุเบกษา โดยมีแผนที่สังเขปแสดงแนวเขตติดไว้ท้ายพระราชกฤษฏีกานั้นด้วย แนวเขตนี้จะถือเอาสิ่งซึ่งมีอยู่ตามธรรมชาติหรือที่จัดทำขึ้นไว้ก็ได้ เมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว ให้มอบสำเนาอันถูกต้องพร้อมทั้งแผนที่ท้ายพระราชกฤษฏีกาไปประกาศ ณ เนื่องจากได้มีการประกาศให้พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ. 2507 ซึ่งมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 29 เมษายน 2507 โดยในมาตรา 3 แห่งพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.
0 - 1. 4 เมตร น้ำหนัก 900-1, 000 กก. มีขนปกคลุมทั้งตัว ปีนเขาเก่ง มีประสาทในการรับกลิ่นดีมาก เมื่อพบสิ่งกีดขวางจะไม่ข้าม แต่มักใช้หัวดันให้พ้นทางเดิน ชอบกินกิ่งไม้ ใบไม้และผลไม้ ตกลูกครั้งละ 1 ตัว ตั้งท้องนานประมาณ 7-8 เดือน ปัจจุบันหายากมาก คาดว่าจะพบได้ในบริเวณป่าทึบตามแนวพรมแดน ไทย-พม่า และชายแดนไทย-มาเลเซีย รายงานล่าสุดในปี พ. 2539 พบรอยเท้าที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภู-เขียว จังหวัดชัยภูมิ นอกจากนี้ยังมีกระจัดกระจายตามป่าต่าง ๆ แห่งละตัวสองตัว เช่น แก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี ห้วยขาแข้ง จังหวัดอุทัยธานี ฮาลา-บาลา จังหวัดนราธิวาส เขาสก จังหวัดสุราษฎร์ธานี เลียงผา ชื่อสามัญ: Serow ชื่อวิทยาศาสตร์: Capricornis sumatraensis เป็นสัตว์กีบคู่ มีเขาจำพวกแพะ ความสูงที่ระดับไหล่ 85-94 ซ. ม. น้ำหนักประมาณ 85-140 กก.
เข้าสู่ระบบ ชื่อสมาชิก รหัสผ่าน จำการเข้าระบบ สมัครสมาชิก ลืมชื่อผู้ใช้? ลืมรหัสผ่าน? รายละเอียด ฮิต: 2831 พระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ. ศ. 2562 ประกาศวันที่ 24 พฤษภาคม พ. 2562 คุณอยู่ที่: หน้าแรก พระราชบัญญัติ พระราชบัญญัติฉบับเต็ม Powered by OrdaSoft!